"Czy dałeś koniowi siłę? Grzywą przystrajasz mu szyję? I sprawiasz, że biegnie jak szarańcza? Aż silne parskanie przeraża. Mocno bije kopytem. Radośnie z mocą się rzuca na oręż. Nie boi się. Drwi sobie z lęku. On nie ucieka przed mieczem. Gdy kołczan nad nim zadźwięczy, ostrze oszczepu i dzidy pędzi wśród huku i dudnienia. Nie wstrzyma go sygnał trąby, na głos trąbki rży: "Haaa", z dala już węszy wojnę, wołanie dowódców i hałas."                                                                              

                                                                                                                                                                                                Hi 39,20-25